Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024

ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΛΑΓΩΝΙΚΟ

    Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια δοκιμών και προσπαθειών, η υπερφυσική έμπνευσή του ολοκληρώθηκε! Η απόφασή του να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια, που ξεπερνούσε κατά πολύ τα μέχρι εκείνη τη στιγμή δεδομένα της επιστήμης, ήταν η απώλεια του αδελφού του, του  Τούλη. Ο άτυχος εκείνος νέος, είχε δολοφονηθεί μέσα στο σπίτι του και η αρμόδια αστυνομική υπηρεσία δεν είχε καταφέρει να βρει τον δολοφόνο. Έτσι, ο Ντόρης, αποφάσισε να γίνει εκείνος ερευνητής, δημιουργώντας έναν πρωτότυπο και μη ανιχνεύσιμο ντετέκτιβ, όχι μόνο για την ανακάλυψη του δολοφόνου του αδελφού του, αλλά και για επιδοθεί γενικότερα στη διερεύνηση εγκλημάτων. Τελικά, οι αμέτρητες ώρες πειραμάτων και πρακτικών εφαρμογών, έφεραν το ποθούμενο αποτέλεσμα. Εκείνο το απόγευμα, η τελική δοκιμή του δημιουργήματός του, θα του επιβεβαίωνε ότι πλέον ήταν όλα έτοιμα, για να θέσει με απόλυτη ασφάλεια σε εφαρμογή  την μεγαλόπνοη, την απίθανη για τα ανθρώπινα δεδομένα, εφεύρεσή του. Φόρεσε την πολυσύνθετη και αρκετά βαριά στολή του, λόγω των πολλών μηχανισμών που βρίσκονταν επάνω της, ρύθμισε το μικροσκοπικό πληκτρολόγιο που αναπαυόταν στο αριστερό του μανίκι, και προχώρησε στην τελική δοκιμή. Πρώτα πίεσε το πλήκτρο που ενεργοποιούσε την εξαφάνισή του από τα ανθρώπινα μάτια, βεβαιώθηκε ότι λειτουργούσε σωστά και προχώρησε  στη δεύτερη ενέργειά του, που δεν ήταν άλλη από την αυτόματη μεταφορά του σε όποιο μέρος του πλανήτη επιθυμούσε!

    Επέλεξε να μεταβεί στο εξοχικό του στη Χαλκιδική. Ρύθμισε τις γεωγραφικές συντεταγμένες, πίεσε το πλήκτρο λειτουργίας και την ίδια σχεδόν στιγμή βρέθηκε στην αυλή του εξοχικού του. Μόνο που δεν τρελάθηκε από τη χαρά του! Η στολή του, το θαυμαστό εκείνο δημιούργημα της επιστήμης και της τεχνολογίας, λειτουργούσε άψογα! Βγήκε από την αυλή και κατευθύνθηκε προς το κέντρο του  χωριού, περνώντας μπροστά από μερικούς γνωστούς του, κανένας όμως δεν τον είδε, κανένας από αυτούς δεν αντιλήφθηκε την παρουσία του, αποδείχνοντας έμπρακτα ότι η στολή του τον καθιστούσε αόρατο. Διαπιστώνοντας λοιπόν ότι όλα ήταν έτοιμα για την αποστολή που είχε κατά νου, επέστρεψε στην Αθήνα.

    Γνωρίζοντας, από τις έρευνες που είχαν γίνει, ότι η δολοφονία του αδελφού του μέσα στο ίδιο του το  σπίτι δεν είχε γίνει από κάποιον άγνωστο ληστή, καθώς τίποτα μέσα εκεί δεν είχε πειραχτεί, δεν είχε κλαπεί. Επομένως, ήταν φανερό ότι το κίνητρο του δράστη δεν ήταν η ληστεία, αλλά κάτι που είχε σχέση με προσωπικές διαφορές. Θα ξεκινούσε λοιπόν την έρευνά του από το άδειο πλέον σπίτι του αδελφού του, αφού εκείνος δεν είχε οικογένεια, ούτε συζούσε με κάποια γυναίκα.

    Το αμέσως επόμενο λεπτό, βρισκόταν έξω από την πολυκατοικία, όπου βρισκόταν το μικρό διαμέρισμα του ισογείου. Βεβαιώθηκε ότι δεν υπήρχε κανείς στην είσοδο και ξεκλείδωσε την πόρτα και μπήκε μέσα. Ο χώρος ήταν σκοτεινός και τρισάθλιος, αφού είχε να καθαριστεί τρία χρόνια, αλλά ο Ντόρης δεν άνοιξε παράθυρα, ούτε φώτα, για να μην γίνει αντιληπτή η παρουσία του. Έκανε μια μικρή επιθεώρηση σε όλο το χώρο του σαλονιού, βοηθούμενος από το φως του κινητού του, αλλά δεν βρήκε κάτι. Προχώρησε στην κρεβατοκάμαρα και, καθώς έψαχνε στα συρτάρια, βρήκε ένα σημειωματάριο. Το θεώρησε ενδιαφέρον και, αφού πρώτα το έχωσε στην τσέπη του, επέστρεψε πάλι στο σπίτι του.

    Εξετάζοντας το σημειωματάριο του  αδελφού του, ανακάλυψε κάτι που του δημιούργησε μεγάλη απορία. Ανάμεσα στις σημειώσεις αναφερόταν συχνά η λέξη ΝΤΑΡΙΑ, συνοδευόμενη πάντα από κάποιον αριθμό. Δεν ήξερε αν αυτό ήταν όνομα ανθρώπου ή εταιρίας, ούτε αν οι αριθμοί αφορούσαν χρηματικά ποσά, γι' αυτό θα το έψαχνε. Μπήκε μέσα στον υπολογιστή και αναζήτησε το όνομα, αλλά δεν  εμφανιζόταν κάτι. Υποψιάστηκε ότι μάλλον επρόκειτο για μικρό γυναικείο όνομα και άρχισε το ψάξιμο στο φέισμπουκ. Τελικά, μισή ώρα αργότερα, βρήκε μια σελίδα με το όνομα Παπούα Ντάρια. Επιδόθηκε τότε με προσοχή στη μελέτη του προφίλ αυτής της γυναίκας, διαπιστώνοντας ότι πρόκειται για κάποια που σχετιζόταν με κυκλώματα πορνείας και δανεισμού. Κατάλαβε τότε ότι ο αδελφός του είχε μπλέξει σε αυτό το κύκλωμα, κι ότι μάλλον κάποιος από εκεί μέσα τον είχε καθαρίσει, πώς όμως θα το αποδείκνυε, τρία ολόκληρα χρόνια μετά, και μάλιστα χωρίς άλλα στοιχεία;

    Έψαξε στη λίστα των φίλων αυτής της γυναίκας, ελπίζοντας ότι ανάμεσά τους, ίσως βρισκόταν και κάποιος που γνώριζε τον Τούλη. Δέκα λεπτά αργότερα, τον είχε βρει και αυτόν. Μεταξύ των φίλων της Ντάρια συγκαταλεγόταν και ο Μάκης Τζούτζουρας, φίλος του Τούλη, αλλά και δικός του γνωστός. Μπήκε και  στο προφίλ του Μάκη και άρχισε να διαβάζει τις αναρτήσεις του. Παραδόξως, η τελευταία δημοσίευσή του ήταν δύο ολόκληρους μήνες πριν, κι αυτό ήταν κάτι που δεν τον βοήθησε. Η Ντάρια όμως ανέβαζε καθημερινά αρκετές δημοσιεύσεις, χιουμοριστικού και σεξουαλικού κυρίως χαρακτήρα. Από τις φωτογραφίες που είδε, κατάλαβε ότι ήταν θαμώνας σε κάποιο στέκι στην Κηφισιά. Βρήκε λοιπόν τι θα έκανε. Θα πήγαινε εκεί το βράδυ, με την αόρατη ιδιότητά του, και  θα την παρακολουθούσε μέχρι να φύγει και να πάει σπίτι  της. Με αυτόν τον τρόπο θα μάθαινε που μένει και θα μπορούσε έτσι να ψάξει για στοιχεία. Παράλληλα, της έκανε και αίτημα φιλίας, για να δει την αντίδρασή της, μόλις εκείνη καταλάβαινε ότι επρόκειτο για τον αδελφό του μακαρίτη του Τούλη.

     Αργά το βράδυ, μετά το δείπνο, φόρεσε τη στολή του και πετάχτηκε στην Κηφισιά. Βεβαιώθηκε ότι η Ντάρια βρισκόταν μέσα στο μαγαζί και στήθηκε απ' έξω να την περιμένει. Στο πρωινό του αίτημα φιλίας δεν είχε απαντήσει, αλλά αυτό προς το παρόν δεν τον απασχολούσε. Δύο ώρες κράτησε η αναμονή. Όταν την είδε να βγαίνει μόνη της, απλώς αναρωτήθηκε πώς θα έφευγε για το σπίτι της. Βλέποντάς την να μπαίνει σε κάποιο αυτοκίνητο, που ήταν παρκαρισμένο λίγο πιο πέρα, κρύφτηκε πίσω από μια  γωνία και ενεργοποίησε την εμφάνισή του. Ύστερα, σταμάτησε ένα διερχόμενο ταξί και είπε στον οδηγό να ακολουθήσει το αυτοκίνητο της Ντάριας, που είχε ήδη ξεκινήσει.

    Έφτασαν στο Ν. Ηράκλειο και η Ντάρια μπήκε μέσα σε ένα πάρκινγκ πολυκατοικίας, λίγο πιο πάνω από τον σταθμό του ηλεκτρικού. Το ταξί σταμάτησε αρκετά πιο πάνω και, μόλις έφυγε, ο Ντόρης ενεργοποίησε την αόρατη ιδιότητά του, έβαλε σε λειτουργία και το αόρατο κινητό του, και περίμενε την Ντάρια. Όταν  εκείνη εμφανίστηκε και άνοιξε την εξώπορτα, ο Ντόρης την ακολούθησε στον ανελκυστήρα. Δεν μπήκε μέσα μαζί της, αλλά περίμενε να δει σε ποιον όροφο θα σταματούσε. Όταν είδε ότι έφτασε στον τρίτο όροφο, ανέβηκε επάνω από τις σκάλες. Διάβασε τα ονόματα στα κουδούνια, είδε ποιο ήταν το δικό της διαμέρισμα και δεν άργησε να χωθεί μέσα. Τραβήχτηκε σε μια άκρη του μεγάλου σαλονιού και περίμενε να εμφανιστεί. Εκείνη βγήκε από το μπάνιο, φορώντας το νυχτικό της και κάθισε στον καναπέ. Αγνοώντας ότι βρισκόταν και άλλος άνθρωπος εκεί μέσα, πήρε το κινητό της και κάλεσε κάποιον, για να μιλήσει. 

    "Έλα, Μάκη, τι κάνεις;", την άκουσε να λέει. "Τώρα μόλις γύρισα από το μπαρ. Πού να σου τα λέω; Ξέρεις ποιος μου έκανε αίτημα φιλίας σήμερα στο φ/μ; Ο αδελφός του Τούλη. Μπορείς να μου πεις τι στο διάβολο θέλει ο μαλάκας; Λες να κατάλαβε ότι εμείς τον φάγαμε; Αλλά και να το κατάλαβε, δεν υπάρχουν στοιχεία, δεν μπορεί να το αποδείξει. Μήπως όμως θα ήταν φρόνιμο να τον καθαρίσουμε κι αυτόν, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο;"

    Ο Ντόρης δεν χρειάστηκε να ακούσει περισσότερα. Είχε ήδη καταγράψει με το υπερσύγχρονο κινητό του όλη τη συνομιλία εκείνου του θηλυκού τέρατος και φρόντισε να εξαφανιστεί και να επιστρέψει στο σπίτι του. Την επόμενη κιόλας ημέρα θα παρέδιδε το βίντεο στην αρμόδια αστυνομική υπηρεσία, για  να συλλάβει αυτά τα δυο καθάρματα, που είχαν σκοτώσει τον αγαπημένο του αδελφό!

Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2023

ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

 Ο Μπίνγκος, όταν έμαθε ότι η δυνατότητα ταξιδιού στο χρόνο ήταν πλέον εφικτή, κόντεψε να σκάσει από  τη χαρά του. Βρίσκονταν ήδη στο σωτήριο έτος 2041 και η παγκοσμίως πολυπόθητη αυτή εφεύρεση, ήταν πλέον γεγονός. Το περίμενε πως και πως, αφού από τις αρχές του 21ου αιώνα οι επιστήμονες που ασχολούνταν με αυτό το θέμα, είχαν διαβεβαιώσει τους ενδιαφερόμενους ότι πλησίαζαν στην ολοκλήρωση της κατασκευής της χρονομηχανής! Εκείνος μάλιστα, ήταν ένας από τους πρώτους που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον συμμετοχής σε κάποιο ταξίδι στο χρόνο όταν, σε κάποιο τυχερό παιχνίδι ενός οργανισμού, είχε κερδίσει εισιτήριο για το πρώτο χρονοταξίδι, με  προσωπική επιλογή του χρόνου, αρκεί βέβαια  αυτό να ήταν στο μέλλον. Και να που τώρα η αναμονή, για την απόλαυση αυτού του καταπληκτικού ταξιδιού, αυτής της συγκλονιστικής εμπειρίας, είχε φτάσει στο τέλος της.

    Δεν είχε σκεφτεί σε ποια χρονολογία θα ήθελε να πάει. Τζογαδόρος από κούνια, το μόνο που θα ήθελε να μάθει ήταν η εξέλιξη των καζίνων στο μέλλον. Έτσι, όταν έφτασε η πολυπόθητη ημέρα αναχώρησης, αποφάσισε να πάει εκατό χρόνια μπροστά! Πήγε στο χώρο που βρισκόταν η μηχανή και οι ειδικοί επιστήμονες και στάθηκε λίγο μπροστά της, για να τη θαυμάσει.

    «Τι υπέροχο κατασκεύασμα είναι αυτό», αναφώνησε μόλις την αντίκρισε. «Συγχαρητήρια στους υπέροχους ανθρώπους που την δημιούργησαν».

    Τους χαιρέτησε δια χειραψίας κι εκείνοι τον έβαλαν μέσα στο σκάφος. Του έδειξαν πως λειτουργεί και δεν δυσκολεύτηκε να το μάθει, καθώς ο χειρισμός του ήταν πολύ απλός και εύκολος.

    «Εκεί που θα πας, μπορείς να καθήσεις όση ώρα θέλεις», του είπε ο επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας. «Όταν επιστρέψεις εδώ, ρυθμίζοντας ώρα και ημέρα την τωρινή, για εμάς δεν θα έχει περάσει ούτε ένα λεπτό. Τράβηξε μερικά βίντεο με το κινητό σου, για να πληροφορηθούμε πως θα έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, πως θα είναι η ζωή στο μέλλον».

    Λίγη μόλις ώρα αργότερα, βρέθηκε προσγειωμένος μέσα σε ένα μεγάλο πάρκο, στο πλάι ενός μεγάλου πλακόστρωτου. Σε μικρή απόσταση από εκεί, αντίκρυσε τον οικισμό στον οποίον βρέθηκε, και έμεινε έκπληκτος. Τα κτίρια ήταν όλα χαμηλά και καλαίσθητα, και  στους δρόμους δεν κυκλοφορούσε ούτε ένα αυτοκίνητο, αλλά ούτε και σταθμευμένα είδε κάπου. Προφανώς, τα αυτοκίνητα στο μέλλον είχαν καταργηθεί. Αναρωτήθηκε πώς γίνονταν οι μετακινήσεις των πολιτών, αλλά όταν είδε κάποια ιπτάμενα σκάφη να πετούν χαμηλά, κατάλαβε με ποιον τρόπο αυτό γινόταν. Όταν μάλιστα βγήκε και στο δρόμο και διαπίστωσε ότι εκεί ο διάδρομος ήταν κυλιόμενος, θαύμασε τους ανθρώπους εκείνης της εποχής, για την έξυπνη και οικολογική μέθοδο των μετακινήσεων και των μεταφορών που είχαν υιοθετήσει.

    Ανέβηκε με προσοχή στον πρώτο κυλιόμενο πεζοδιάδρομο που κατευθυνόταν προς το εσωτερικό της πόλης και δεν άργησε να συναντήσει και ανθρώπους της εποχής. Λίγο πιο κάτω, κατέβηκε από τον διάδρομο και άρχισε να περπατάει στο φαρδύ και κατάφυτο με δέντρα πεζοδρόμιο. Οι διαβάτες που συναντούσε ήταν όλοι καλοντυμένοι και δεν διέφεραν αισθητικά από εκείνον. Όταν λίγο πιο κάτω συναντήθηκε με έναν ηλικιωμένο κύριο, σταμάτησε μπροστά του και τόλμησε να τον ρωτήσει:

    «Μήπως γνωρίζετε που βρίσκεται το καζίνο;»

    Εκείνος τον κοίταξε με περιέργεια και του είπε: «Προφανώς δεν είσαι από εδώ, γιατί δεν σε έχω ξαναδεί, έτσι δεν είναι;»

    «Ναι, πρώτη φορά έρχομαι στην πόλη σας», του απάντησε ο Μπίνγκος, «γι’ αυτό και δεν γνωρίζω τα κατατόπια».

    «Α, μάλιστα», έκανε ο συνομιλητής του. «Λοιπόν, το καζίνο που σε ενδιαφέρει, βρίσκεται στην άλλη άκρη της πόλης. Για να πας εκεί και για να μην το ψάχνεις, ανέβα στον δεξιό πεζοδιάδρομο του διπλανού δρόμου, κι αυτός θα σε βγάλει ακριβώς μπροστά στο καζίνο».

    Ο Μπίνγκος ευχαρίστησε τον ηλικιωμένο και έκανε όπως ακριβώς τον συμβούλευσε εκείνος. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής τραβούσε και βίντεο, για να δείξει στους ανθρώπους της εποχής του τις ομορφιές εκείνης της υπέροχης πόλης, καθώς και την εξέλιξη της τεχνολογίας και της οικολογικής ανάπτυξης στο μακρινό μέλλον. Ένα τέταρτο αργότερα βρισκόταν μπροστά στην είσοδο του καζίνου, ενός μεγάλου πολύχρωμου κτηρίου με σύγχρονη αρχιτεκτονική.

    Μπήκε μέσα, διέσχισε έναν μικρό διάδρομο, και βρέθηκε σε μια τεράστια κυκλική αίθουσα, που ήταν γεμάτη κόσμο. Έτριψε τα χέρια του με ικανοποίηση και δεν χρονοτρίβησε καθόλου. Είχε αρκετά χρήματα μαζί του και διακατεχόταν από μια προαίσθηση, που του έλεγε ότι θα έφευγε πλούσιος από εκεί πέρα.

    Έμεινε εκεί μέχρι  αργά το απόγευμα. Ξέχασε ακόμα και να βάλει κάτι στο στόμα του. Δεν υπήρχε λόγος να βιαστεί, όπως τον είχε καθησυχάσει ο επικεφαλής της οργανωτικής ομάδας. Δοκίμασε την τύχη του σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια και τα τραπέζια και γέμισε τις τσέπες του με μάρκες, δηλαδή με λεφτά. Τέτοια ρέντα δεν την περίμενε. Εξαργύρωσε τις μάρκες και το ποσόν που αποκόμισε άγγιζε τις 600.000 ευρώ. Δεν χρειαζόταν περισσότερα. Θα επέστρεφε στην εποχή του, θα αγόραζε το διαμέρισμα που ήθελε και ένα μικρό αυτοκίνητο, και όλα θα πήγαιναν μια χαρά. Τέτοια ρέντα δεν την περίμενε. Όχι μόνον ήταν ο πρώτος άνθρωπος που είχε κάνει ένα απίστευτο, ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο, αλλά είχε γίνει και πλούσιος!

    Έβαλε τα χρήματα σε μια σακούλα που του έδωσε η υπάλληλος του ταμείου, της άφησε ένα χαρτονόμισμα για φιλοδώρημα, και αναχώρησε για να βρει τη χρονομηχανή του, που θα τον γύριζε πίσω στην εποχή του! Ανέβηκε ξανά στον κυλιόμενο πεζοδιάδρομο και λίγο αργότερα έφτασε εκεί που την είχε αφήσει. Μπήκε μέσα και, ανυπομονώντας να επιστρέψει, την έβαλε σε λειτουργία, ρύθμισε τον χρόνο, στον οποίον ήθελε να βρεθεί και πίεσε το πλήκτρο της ενεργοποίησης. Τη στιγμή που το σκάφος ξεκινούσε, ο Μπίνγκο συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει λάθος στη χρονολογία και, αντί για 2041, είχε πατήσει 1941, την εποχή δηλαδή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αλλά ήταν πλέον αργά για να το διορθώσει. Δευτερόλεπτα μετά, τη στιγμή που προσγειωνόταν στη λανθασμένη εποχή, μια βόμβα έσκασε ακριβώς δίπλα στο σκάφος που είχε νικήσει το χρόνο, και το διέλυσε σε χίλια κομμάτια, σκοτώνοντας και τον άτυχο επιβάτη του.

 

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2022

ΟΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΡΙΕΣ

     Πτυχιούχος της σχολής οικονομικών επιστημών, σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά της. Ανέβηκε πολύ γρήγορα τα σκαλοπάτια της επιτυχίας στον επαγγελματικό τομέα, αλλά αυτό δεν της γέμιζε και πολύ τη ζωή. Καθώς ήταν ένα πολύ ανήσυχο και ζωηρό πνεύμα, δεν μπορούσε να κάθεται μόνιμα πίσω από ένα γραφείο. Διψούσε για δράση. Ήθελε να ανοίξει τα φτερά της, σαν ένα τεράστιο πουλί, και να αγκαλιάσει όλη την ανθρωπότητα. Ήθελε, αν το μπορούσε, να φωνάξει σε όλους τους ανθρώπους της Γης: ‘’Άνθρωποι ξυπνήστε! Βρισκόμαστε ήδη στον εικοστό δεύτερο αιώνα, αλλά οι λίγοι εξακολουθούν να ζουν εις βάρος των πολλών. Μας εκμεταλλεύονται και μας καταπιέζουν, δεν το καταλαβαίνετε;’’

    Καθώς το φεμινιστικό κίνημα στην Ευρώπη είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις, η Ελίνα δεν μπορούσε να μη βάλει κι εκείνη λίγο το χεράκι της. Ήταν από τα οργανωτικά και ηγετικά στελέχη του κινήματος στην πόλη τους, κι αυτό αποτέλεσε την αφορμή ώστε να έχει γίνει στόχος των ανωτέρων αρσενικών υπαλλήλων της εταιρίας της, καθώς και των πολιτικών στελεχών της χώρας.

     

Παρασκευή 20 Μαΐου 2022

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

 Τρία βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας με ανατρεπτική πλοκή και πλούσιο σασπένς, τα οποία, όταν εκδοθούν, θα συναρπάσουν τους φίλους του είδους:

1}  ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΌ ΜΑΣ;

2} ΟΙ ΔΙΑΡΡΗΚΤΕΣ

3} Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΊΟΥ

Σάββατο 7 Μαΐου 2022

Η ΖΩΗ

 Φίλοι μου τι είναι η ζωή;

Το έχετε συλλογιστεί;

Η ζωή είναι το σήμερα,

η ζωή είναι μια χίμαιρα.

Η ζωή είναι ωραία,
μόνο με καλή παρέα,
μουσικούλες και ποτάκια,
αγκαλίτσες και φιλάκια!
Μην ακούτε τους παπάδες,
που σας λένε παραμύθια,
κάντε ό, τι σας αρέσει,
αυτή είναι η αλήθεια!
Δείξτε φιλία κι όχι φθόνο
αυτό εγώ σας λέω μόνο.
Έτσι θα σας αγαπάνε
και δεν θα σας βλαστημάνε!
Κοινοποίηση

Τετάρτη 13 Απριλίου 2022

Ο ΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΚΡΥΟΓΟΝΙΚΗΣ

     Άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε τριγύρω. Αρχικά δεν μπόρεσε να συνειδητοποιήσει που βρισκόταν ή τι ακριβώς του συνέβαινε. Κατάλαβε ότι ήταν ξαπλωμένος, αλλά δεν γνώριζε το λόγο. Ανασήκωσε λίγο το κεφάλι του και περιεργάστηκε το χώρο. Είδε ότι βρισκόταν μέσα σε ένα δωμάτιο, προφανώς νοσοκομείου, και ότι ακριβώς στον απέναντι τοίχο βρισκόταν κρεμασμένο ένα μεγάλο ημερολόγιο. Προσπάθησε να διαβάσει την χρονολογία που αναγραφόταν επάνω-επάνω με μεγάλα γράμματα και, όταν το κατάφερε, κόντεψε να πάθει  εγκεφαλικό. 2090 έγραφε το ημερολόγιο και δεν αργησε να τα καταλάβει όλα. Θυμήθηκε τότε, ακριβώς εξήντα ολόκληρα χρόνια πριν, λίγο πριν πεθάνει, που είχε εκφράσει την επιθυμία να τον καταψύξουν όταν άφηνε την τελευταία του πνοή, ώστε να μπορέσει να επανέλθει κάποια στιγμή στη ζωή. 

    Και να που τώρα, αυτή η τόσο σημαντική στιγμή, για τον ίδιο, αλλά και για το ανθρώπινο είδος, είχε επιτέλους φτάσει! Η επιστήμη είχε κάνει το θαύμα της και τον είχε επαναφέρει στη ζωή. Ο Φλούρολ ήταν ο πρώτος άνθρωπος του πλανήτη Γη, που είχε νικήσει τον θάνατο! Ένιωσε το υγιές πλέον στήθος του να φουσκώνει από υπερηφάνεια! Θα ξαναζούσε για πολλά ακόμη χρόνια, ίσως και για πάντα!

    Κι ενώ τα σκεφτόταν όλα αυτά, αντιλήφθηκε έναν γιατρό να μπαίνει μέσα στο δωνάτιο. ''Α, συνήλθατε'', του είπε καμαρώνοντας ο δόκτορ. ''Τελικά, τα καταφέραμε να σας επαναφέρουμε στη ζωή. Με μερικές διορθώσεις στον οργανισμό σας και με τις αναγκαίες αντικαταστάσεις κάποιων ζωτικών σας οργάνων, σας δώσαμε πάλι αυτό που τόσο πολύ επιθυμούσατε''.

    ''Σας ευχαριστώ πολύ γιατρέ'', του είπε ο Φλούρολ. ''Επιτέλους θα καταφέρω να ξαναδώ τους δικούς μου''.

    Στο σημείο αυτό, ο γιατρός ξύνισε λίγο τα μούτρα του. "Λυπάμαι πολύ που θα σας το πω, αλλά δεν υπάρχει κάποιος δικός σας που θα μπορέσετε να δείτε. Έχουν πεθάνει όλοι''.

    Ο Φλούρολ, μόλις το άκουσε, ένιωσε ένα σφίξιμο στο στήθος, Ώστε θα ξαναζούσε χωρίς τη συντροφιά των αγαπημένων του  εγγονών, ή έστω κάποιων απογόνων τους; Στενοχωρήθηκε λίγο, αλλά το ξεπέρασε σχετικά γρήγορα. Θα έκανε νέους φίλους, θα δημιουργούσε έναν καινούριο κύκλο, και θα ξαναζούσε τη ζωή που του είχε χαρίσει η επιστήμη!

    ''Πότε θα βγω από εδώ;'' ρώτησε τον γιατρό/

    ''Αύριο το πρωί, με το καλό, θα πάρετε εξιτήριο'', του είπε εκείνος. ''Θα σας εξετάσουμε για τελευταία φορά και, εφόσον διαπιστώσουμε ότι δεν έχετε κάποιο πρόβλημα, θα φύγετε''.

    Την άλλη μέρα το πρωί τον ξύπνησε μια νοσοκόμα. ''Σας έφερα καινούρια ρούχα να φορέσετε'', του είπε, όταν εκείνος άνοιξε τα μάτια του. ''Ντυθείτε με την ησυχία σας, μπείτε στον ανελκυστήρα, γιατί βρισκόμαστε στον έκτο όροφο, και κατεβείτε στο ισόγειο, όπου σας περιμένει ένα αυτοκίνητο, για να σας μεταφέρει στον προορισμό σας''.

    ''Α, ωραία'', έτριψε τα χέρια του ο Φλούρολ. Επιτέλους θα ξαναδώ την έπαυλή μου στο κοσμοπολίτικο θέρετρο της πρωτεύουσας''.

    ''Για ποια έπαυλη, μιλάτε;'' Τον προσγείωσε η νοσοκόμα. ''Στο άσυλο των απόρων θα μεταβείτε''.

    Ο Φλούρολ γούρλωσε τα μάτια του και ρώτησε με σβησμένη φωνή. ''Γιατί δεν με πηγαίνετε στο σπίτι μου, αλλά με πάτε σε άσυλο;''

    ''Γιατί δεν έχετε σπίτι'', του απάντησε η νοσοκόμα, αφήνοντάς τον άναυδο. ''Όλη σας η περιουσία έχει κατασχεθεί από τις τράπεζες. Βλέπετε οι απόγονοί σας ήταν τζογαδόροι και τα είχαν φάει όλα στο καζίνο και τα χαρτιά''.

    Ο Φλούρολ, μην τολμώντας να πιστέψει όλα αυτά που είχε ακούσει, κοίταξε έξω από το παράθυρο και σκέφτηκε ότι ο έκτος όροφος ήταν αρκετά ψηλά!

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2022

Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΡΟΜΒΟΣ

 Ένα μικρό, χαρακτηριστικό απόσπσμα από το ομώνυμο βιβλίο μου, που μόλις εκδόθηκε:


    Τελικά υπάρχουν και σήμερα άστεγοι, συλλογίστηκε ο Λεό, κι ας διατείνονται οι κρατούντες ότι έχουν εξαλειφθεί. Οι ταλαίπωροι, τρέχουν από ερείπιο σε ερείπιο, για να μη μείνουν στο δρόμο και τους εξοντώσουν κάποιοι φανατικοί, αλλά όπως φαίνεται ούτε εκεί μπορούν να βρουν ησυχία. Αντί το κράτος να ενδιαφερθεί να τους λύσει το πρόβλημα, τους κυνηγάει. Αντί να βρει τρόπο να τους στεγάσει και να τους σιτίσει, τους στέλνει για λίγο στη φυλακή και από κει πάλι στο δρόμο, όπου εκεί είναι βέβαιο ότι θα  εξοντωθούν σε κάποια συμπλοκή. Ένας εύκολος και ανέξοδος, αλλά συνάμα και αποτρόπαιος τρόπος, για την εξαφάνιση ενός κοινωνικού φαινομένου που θεωρούν ότι αμαυρώνει την εικόνα της δήθεν πολιτισμένης δυτικής κοινωνίας τους. Αντί λοιπόν να διαθέτουν τη στοιχειώδη ευαισθησία για να λύσουν ένα πραγματικά ανθρώπινο   πρόβλημα, κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να εξαφανίσουν, όχι τα αίτια του προβλήματος, αλλά τα ανυπεράσπιστα θύματά του.