Η πεποίθηση ότι δημιουργός του ανθρώπου είναι κάποιο υπερφυσικό, αόρατο ον, είναι ολότελα λανθασμένη. Στην πραγματικότητα, έχει συμβεί το εντελώς αντίθετο, όσο κι αν αυτό ακούγεται αιρετικό. Κάθε λογικός και νοήμων άνθρωπος, καταλαβαίνει ότι δεν δημιούργησε κάποιος θεός τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δημιούργησε το θεό. Η αχαλίνωτη φαντασία του ανθρώπου της Γης, τον ώθησε να πιστέψει στην ύπαρξη κάποιου ανώτερου όντος, επιθυμώντας βασικά να βρει το αντίδοτο στην ανασφάλεια και την υπαρξιακή του αγωνία. Στα πρώτα χρόνια της ιστορίας του, ο άνθρωπος νιώθοντας ασήμαντος, εντελώς αδύναμος και πολύ μόνος και, νιώθοντας δέος αντικρίζοντας το ουράνιο στερέωμα και τα άστρα, θέλησε κάπου να στηριχτεί. Όντας έρμαιο στις ακατανόητες και τρομερές δυνάμεις της φύσης, επινόησε μια φανταστική ανώτερη δύναμη, η οποία του πρόσφερε την αυταπάτη που χρειαζόταν για να πορευτεί στη ζωή του. Θεοποιώντας λοιπόν, μεταξύ άλλων, και τα στοιχεία της φύσης, βρήκε παράλληλα και την δικαιολογία που επιζητούσε, για επίρριψη πάνω τους των ευθυνών για τα λάθη που διέπραττε, αλλά και για τα δεινά που τον έβρισκαν. Το δυστύχημα γι' αυτόν ήταν η επινόηση του δογματισμού και της λατρείας, αυτού ή αυτών των όντων, από κάποιους επιτήδειους και η εκμετάλλευσή τους από τους ίδιους. Σε αυτό βοήθησε και η άρνηση του θνητού ανθρώπου να δεχτεί ότι είναι πεπερασμένος, κι έτσι του εμφύσησαν εντέχνως την ιδέα της αιώνιας μετά θάνατον ζωής, μεταβάλοντάς τον σε πιστό υποχείριό τους. Ο αδύναμος θνητός δέχτηκε με μεγάλη ανακούφιση την προοπτική της συνέχισης της μίζερης ζωής του και έκτοτε έγινε φανατικός οπαδός μιας ολότελα εξωφρενικής θεωρίας, μαθαίνοντας να ζει με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις! Αποτέλεσμα αυτής της νοσηρής αλληλεξάρτησης ήταν η εδραίωση των θρησκειών, προς όφελος των άπληστων εκπροσώπων της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου