ΠΕΡΙ ΑΠΟΨΗΣ

    Δεν είναι κακό να έχουμε άποψη και να την εκφράζουμε ελεύθερα. Όλοι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται, έστω και με ιδιαίτερο ή προσωπικό τρόπο ο καθένας, όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο μας, οι περισσότεροι όμως τα επεξεργάζονται, τα αναλύουν και τα καταλαβαίνουν διαφορετικά. Βασικές αιτίες αυτής της διαφορετικής προσέγγισης των γεγονότων και της σύλληψης των εννοιών, είναι η ελλειπής πληροφόρηση, η παραπληροφόρηση, η παιδεία, η μόρφωση, η ευφυία, το στενό περιβάλλον, ο χαρακτήρας, κ.λ.π., με αποτέλεσμα, για το ίδιο ζήτημα να εκφράζονται πλείστες απόψεις. Όταν κάποιος διαφωνεί μαζί μας, λέμε ότι αυτός μιλάει εντελώς υποκειμενικά. Το αντίθετο συμβαίνει όταν συμφωνεί. Τότε λέμε ότι μιλάει αντικειμενικά. Και στις δύο περιπτώσεις κάνουμε λάθος. Το θέμα δεν είναι αν ο άλλος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί μας, αλλά αν στηρίζει τη θέση του και τους ισχυρισμούς του σε λογικά επιχειρήματα και όχι σε εικασίες. Ο καθένας μπορεί να λέει ό, τι  θέλει, δεν μπορεί όμως να πείσει τον συνομιλητή του, αν τα λεγόμενά του βασίζονται σε αναπόδεικτες θεωρίες και μόνο. Άποψη χωρίς αποδείξεις και επιχειρήματα, είναι απλή δοξασία και δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή  από τον λογικό και σκεπτόμενο άνθρωπο.

    Όταν ο άλλος επιμένει σε κάτι, λέγοντας, ''μα το άκουσα που το έλεγαν'' ή ''έτσι γράφει αυτό το βιβλίο'' ή ''το λέει η παράδοση'', κ.λ.π., έχει μαύρα μεσάνυχτα για το θέμα για το οποίο συζητά, κι απλώς αναμασάει γνώμες, ρήσεις και εικασίες άλλων. Το συμπέρασμά μου είναι ότι με τέτοιους ανθρώπους δεν μπορείς να κάνεις διάλογο, καθώς και ότι τα λόγια σου συνήθως πάνε χαμένα. Ναι, λοιπόν, στην άποψη, αλλά άποψη με επιχειρήματα, με αποδείξεις, με ντοκουμέντα, και όχι λόγια του αέρα, απλώς και μόνο για να βρισκόμαστε σε κουβέντα.